Het werk is weliswaar interessant, doch overigens prozaïsch. De taak om volgens de gestelde planning een aantal radiotoestellen te ontwikkelen kan alleen dan worden volbracht wanneer zij wordt uitgevoerd door lieden die niet alleen kundig, maar ook enthousiast zijn. Beide eigenschappen zijn nodig om een toestel te kunnen ontwikkelen dat het best omschreven kan worden als een schaap met vijf poten en twee staarten.

De eerste fase bestaat uit het opstellen van een lijst met elektrische en mechanische eisen, waaraan het nieuwe produkt moet voldoen. Heeft deze lijst ook de goedkeuring van de commerciële afdeling verworven, dan kan met het ontwerp worden begonnen.

Eerst worden de te gebruiken onderdelen bepaald en zodanig gegroepeerd dat een opstelling wordt verkregen die niet alleen elektrisch logisch is maar ook op de montageafdeling kan worden aanvaard. Daarna maken Tekenkamer en Proefwerkplaats de vereiste tekeningen en een proefchassis, waarmee het laboratorium gaat werken.

Behalve de vele problemen van elektrische aard zijn er natuurlijk ook ettelijke mechanische moeilijkheden op te lossen, omdat een bepaald chassis met het oog op de normalisatie voor meer dan één type radiotoestel zal worden gebruikt.

Zodra het ontwerp vaste vorm begint aan te nemen en iedereen blij is dat alles gaat opschieten, komen de wijzigingen los. Knoppen moeten worden verplaatst, golfbereiken iets veranderd, sommige onderdelen moeten door andere worden vervangen en alle bijbehorende tekeningen moeten worden aangepast.

Inmiddels gaat het elektrisch onderzoek verder; gevoeligheid, selectiviteit, weergavekarakteristiek en nog vele andere eigenschappen worden nauwkeurig onder de loep genomen.

Na moeizame arbeid breekt de dag aan dat chassis en kast worden verenigd en het eerste exemplaar van de nieuwe ERRES radio is geboren. Nu is het moment aangebroken dat het nieuwe toestel kritisch beluisterd en vergeleken moet worden met de overeenkomstige concurrentieprodukten, want wat op papier een goede weergave suggereert, doet dit nog niet altijd voor het oor. De kritiek is dan ook velerlei. De een vindt dat het middenregister wat ingedeukt moet worden, anderen twisten over de subtiele verschillen tussen soepele en mollige bassen, al of niet gesuperponeerd door ronde of scherpe muggen.

"Gooi een paar dB op het hoog" wordt nonchalant opgemerkt. Al spoedig worden condensatoren vervangen, weerstanden toegevoegd of verwijderd en het eerst keurig uitgekiende model is in korte tijd weer geheel door elkaar gehaald.

Gelukkig kan aan alle uiteenlopende wensen worden voldaan. De lage tonen klinken sonoor en mollig door het vertrek. Het middenregister is waar het hoort te zijn, de violen snerpen niet meer en ook de vliegenmeppers van de jazz-fans komen tot hun recht.

Als dit resultaat is bereikt moeten de toonregelaars in staat zijn de met zoveel zorg en moeite verkregen kwaliteit weer teniet te doen.

Het voorgaande is slechts een enkele greep uit de vele werkzaamheden van het Radiolaboratorium. Voordat echter het toestel in produktie gaat volgen nog vele keuringen, zoals schud- en duurproeven, opdat ten slotte de gebruiker een produkt zal krijgen dat de naam ERRES waardig is.