Van der Heem N.V. 

en aanverwante bedrijven - Den Haag, Utrecht en Sneek

 

Home

Historie

ERRES producten

Professionele apparatuur

Solex

ENAF, Indoheem, etc.

Diverse info

Foto's

Logo's

Links

Oproepen en berichten

Sitemap

Verantwoording

Uit de VDH-keuken:

Technisch Bureau

Maanweg

door Ir. H. Borleffs

Onderstaand artikel is gepubliceerd in het VDH-tje Nr. 561 van 16 augustus 1958. Het is een van de artikelen  in de serie 'Uit de VDH-keuken', deze artikelen verschenen met enige regelmaat in het personeelsblaadje. Zij werden geschreven door de desbetreffende afdelings-chefs, in dit geval Ir. H. Borleffs.
De arbeidsanalist die met klok en plank gewapend een fabrieksafdeling binnenkomt, ontmoet wel een een bepaald wantrouwen of krijgt de opmerking te horen: "Wat komt die nou weer doen?" Het is prettig hier een iets over te kunnen schrijven, zodat nog bestaande misvattingen uit de weg kunnen worden geruimd.

Wij leven in een tijd waarin wij met z'n allen moeten proberen om een zo goed en zo goedkoop mogelijk produkt te maken. Dit is noodzakelijk voor ons, om een bestaan te blijven vinden in ons bedrijf, zodat op haar beurt ons bedrijf een bestaan kan blijven vinden in deze wereld.

Het Technisch Bureau kan hieraan een belangrijke steen bijdragen, niet zozeer door zelf de produkten goedkoper te ontwerpen of in kortere tijd te fabriceren, maar door in overleg met de ontwerpers en de fabrieksmensen aan te geven, hoeveel het produkt onder normale gunstige omstandigheden moet kosten en op welke wijze dit het beste tot stand kan komen.

Dit bureau is namelijk een stafafdeling van de bedrijfsleiding; dat wil dus zeggen dat zij haar werkzaamheden namens de bedrijfsleider en ten dienste van de leiding der fabrieksafdelingen verricht.

Vele namen die men vaak hoort voor het Technisch Bureau, zoals Tariefbureau, Methodebureau en Werkvoorbereiding, stammen uit het verleden toen de taken over aparte bureaus waren verdeeld.

Tegenwoordig zijn er diverse werkzaamheden in één afdeling samengebundeld, welke in grote lijn door 2 groepen van medewerkers worden uitgevoerd, namelijk:

  1. de arbeidsanalisten – werkvoorbereiders;
  2. de personen die op het gebied der efficiënte bedrijfsvoering werk verrichten, met name op het gebied van:

  • statistiek en steekproefsystemen,
  • algemene fabricage-efficiency en

  • fabrieksorganisatie

Aangezien voor de meesten bij Van der Heem het werk van de groep Werkvoorbereiding het interessantst is, zal in dit korte stukje slechts daarover verder worden geschreven.

Het Technisch Bureau staat met haar fabricagetechnische voorbereidingstaak tussen de ontwerpafdelingen en de fabriek in; ze ontvangt alle gegevens over het nieuw ontworpen apparaat van de betreffende ontwerpgroepen en voert de voorbereidingswerkzaamheden voor en in samenwerking met de leiding van de betrokken fabrieksafdelingen uit.

Dit werk heeft een driedelig doel: 

  1. het beoordelen van het ontwerp uit fabricagetechnisch oogpunt en het plegen van overleg met de ontwerpers over eventuele verbeteringen erin, die goedkoper en doelmatiger fabricage mogelijk maken;
  2. het mede bepalen van de benodigde gereedschappen en machines voor de fabricage;

  3. het verdelen van de taken over de verschillende fabrieksafdelingen.

Na deze eerste voorbereidingswerkzaamheden volgt een nauwkeurige analyse van de door ons gedachte fabricage van het gehele apparaat, vanaf het maken van het kleinste eigen-fabrikaat onderdeel tot en met het monteren en verpakken van het complete produkt. In een dergelijke bewerkingsanalyse wordt de technische werkmethode vastgelegd en gesplitst in een aantal opeenvolgende handelingen, waarvoor slechts gedeelten van minuten nodig zijn om ze uit te voeren.

Aan de hand van de bewerkingsanalyse wordt nu het tarief opgebouwd. Indien de bewerking te vergelijken is met een soortgelijke bewerking uit een vorig apparaat, kan er aan de hand van de beschikbare standaardmethoden en -tijden vóór het begin van het werk een tarief worden opgebouwd. Indien het echter een nieuwe bewerking betreft, zal er pas een definitief tarief kunnen worden gemaakt wanneer het werk zó lang loopt, dat het met de bereikbare routine en vaardigheid wordt uitgevoerd: de werkomstandigheden en de gebruikte werkmethode zullen op dat moment als de best bereikbare worden aanvaard.

Hiermee zijn we op een van de belangrijkste en moeilijkste taken van het Technisch Bureau gekomen. Bij het bepalen van de benodigde standaardtijd voor een bepaald werk, moet de arbeidsanalist ervan uitgaan, dat de best bereikbare omstandigheden in de betreffende fabrieksafdeling bereikt zijn; indien deze zogenaamde standaardomstandigheden naar zijn mening nog niet bereikt zijn kan hij feitelijk slechts onder voorbehoud tarieven opstellen.

Belangrijker dan het maken van tijdnormen is het dán, dat hij in nauwe samenwerking met de afdelingsleiding analyseert, om welke redenen de best bereikbare omstandigheden niet worden bereikt.

De factoren welke een rol spelen bij het beoordelen van de standaardomstandigheden zijn;

  • de wijze van leidinggeven van chef en baas;
  • de organisatie van het bedrijf, van de afdeling en van het werk;

  • de doelmatigheid der gevolgde werkmethoden en de instructie ervan;

  • de inrichting van de afdeling met bedrijfszekere machines, gereedschappen en andere technische hulpapparaten.

Deze 4 factoren zijn de factoren waar het bedrijf voor dient te zorgen. Speciaal het eerste punt kan nog wel eens een ongrijpbare en niet te definiëren factor zijn, niet alleen voor het bedrijf in het algemeen maar ook voor de arbeidsanalist; niet louter de technisch-organisatorische factoren maar ook verbetering van het leidinggeven in een afdeling kunnen namelijk geleidelijk aan veranderen in de standaardomstandigheden met zich meebrengen.

Bij het bepalen van een norm voor de benodigde tijd bij een bepaald werk, moet de arbeidsanalist er dus van uitgaan, dat de heersende omstandigheden normaal en standaard zijn, indien zij gedurende lange tijd onveranderlijk zijn. Periodiek zal hij er zich echter op moeten bezinnen in hoeverre het complex van werkomstandigheden gewijzigd is en hij zal moeten uitzoeken wat de gevolgen daarvan zijn, o.a. voor de prestatienormen.

Een ander essentieel uitgangspunt voor het bepalen van de benodigde arbeidstijd voor een bewerking is het volgende: iedereen die bij Van der Heem in dienst komt krijgt een bepaald loon of salaris "in ruil" voor een normale arbeidsprestatie; daartoe zal hij gedurende de gehele werktijd behoorlijk door moeten werken, en wel zodanig dat er geen overmatige vermoeidheid bij hem optreedt; de volgende morgen zal hij namelijk weer fris aan het werk moeten kunnen gaan. Voor een tariefwerker betekent dit een beloning van het basis uurloon verhoogd met een bepaald overeengekomen premiepercentage; dit percentage geldt dus voor de "normale" prestatie; dat is een prestatie die onder de gegeven standaardomstandigheden van een werknemer gevraagd kan en mag worden.

Een persoon die meer presteren kan dan wat er als norm gesteld is, krijgt een evenredig hogere beloning naar prestatie; iemand die onder de maat blijft zal ook onder het premiepercentage blijven dat overeengekomen is voor de normale prestatie.

Al met al zal het duidelijk zijn, dat het vaststellen en vooral het consequent aanhouden door een arbeidsanalist van een reële norm voor de arbeidsprestatie van een medemens, een verantwoordelijkheid met zich meebrengt die niet alleen door het Technisch Bureau gedragen wordt, maar als plicht van het gehele bedrijf kan worden gezien. Daar komt nog bij dat het handhaven en zelfs nog verbeteren van de huidige productiviteit, als een tweede plicht en dwingende eis van deze tijd door ons allen moet worden gezien; hierbij zullen we ons voor ogen moeten houden dat van ons allen verwacht wordt dat onze prestatie zo hoog is als onze geestelijke en lichamelijke vermogens, op de lange duur gezien, toelaten. Hiervoor worden we immers betaald met een onderling overeengekomen salaris of loon.

 

VDH